Эрт нэгэн цагт Шигэмүн бурхныг нирвааны дүр үзүүлэхийн урьд Хурмаст тэнгэр Бурханд мєргєе гэж очив. Хүрч мєргєсний хойно Бурхан Хурмаст тэнгэрт зарлиг болгов: “Таван зуун жил болсны хойно ертєнцийн цаг самуун болох буй . Гэртээ харьж таван зуун жил болоод гурван хєвгүүнийхээ нэгийг илгээ . Тэр Ертєнцийн хаан тэр болтугай . Хүчтэн нь хүчгүйгээ барьж идэх буй . Гєрєєс євєр хоорондоо нэг нэгээ барьж идэх буй. Чи гурван хєвгүүнийхээ нэгийг очуул. Тэр ертєнцийг эзлэх хаан тэр болох буй” гэв. “Таван зуун жил жаргалда ташуурч суув чи . Миний зарлигаар үтэр илгээгээрэй” гэв. Хурмаст тэнгэр: “зєв” гээд харьж ирэв. Ирсэн хойно бурханы зарлигийг мартаж Хурмаст тэнгэрт долоон зуун болтол суув. Сууж байтал Сударсун балгасны их хотын баруун єнцєг нь нэгэн түмэн бээрийн газар эвдрэв. Хурмаст тэнгэр тэргүүлэн гучин гугрван тэнгэр нар хамаг зэр зэвсгээ авч: “энэ хотыг хэн эвдэв? Бидэнд єшєєт дайсан үгүй билээ . Асур нарын цэрэг элдэв үү үүнийг?” гэж хотынхоо эвдэрсэн зїгт очив. Очиж үзэхэд хот нь єєрєє эвдэрсэн ажээ. Хурмаст тэнгэр тэргүүлэн гучин гурван тэнгэр нар бүгдээрээ ярилцав євєр зуураа : “Энэ хот юунд эвдрэв?” гэж ярилцаж байтал Хурмаст тэнгэр санав: “Шигэмун бурханыг нирвааны дүр үзүүлэхийн урьд мєргєе гэж очиж билээ би. Мєргєсний хойно Бурхан над зарлиг болж: Таван зуун жил болоод гурван хєвгүүнийхээ нэгийг илгээ. Ертєнцийн цаг самуун болох буй” гэж билээ . “хүчтэй нь хүчгүйгээ барьж идэх буй. Гєрєєс євєр зуураа нэг нэгийгээ барьж идэх буй” гэж билээ . “би мартаж жаргалдаа ташуурч таван зуун жилээ илїї долоон зуун жил илүү сууж байна би” гэв.
No comments:
Post a Comment